جایابی بهینه منابع تولید پراکنده در شبکه های توزیع هارمونیکی با استفاده از الگوریتم های تکاملی

واژه تولید پراکنده معمولا به عنوان هر منبع انرژی الکتریکی با ظرفیت محدود که به طور مستقیم به شبکه موجود در طرف مصرف کننده متصل می گردد، تعریف می شود. جایابی نامناسب واحدهای تولید پراکنده نه تنها باعث افزایش تلفات خواهد شد، حتی می تواند عملکرد سیستم را با مشکل مواجه کند. افزایش استفاده از بارهای غیرخطی در سیستم های توزیع باعث جلب توجه زیاد به مسئله ی جایابی مناسب منابع تولید پراکنده در حضور بارهای غیرخطی شده است. در سیستم های توزیع بارهای غیرخطی و dg اغلب به عنوان منابع تولید هارمونیک درنظر گرفته می شوند. در این مطالعه یک روش جدید برای پیدا کردن مکان و سایز بهینه منابع تولید پراکنده در سیستم های توزیع با وجود بارهای غیرخطی ارائه شده است تا تلفات الکتریکی سیستم، اعوجاج هارمونیکی کل (thd) و هزینه تلفات را مینیمم کند و پروفیل ولتاژ را بهبود بخشد. همچنین در این مطالعه از مفاهیم پاراتو جهت بهینهسازی استفاده شده است. سیستم های مورد مطالعه شامل بارهای غیر خطی می باشند و جهت فرآیند بهینه سازی از الگوریتم های nsga-ii و mopso استفاده شده است. dg به عنوان یک اینورتر 6 پالسه مدل می شود که قادر به تولید هارمونیک میباشد. روش پیشنهادی جهت جایابی منابع تولید پراکنده به شبکههای 18 و 33 باسه استاندارد اعمال شده است و نتایج شبیهسازی توانایی روش پیشنهادی را در بهبود توابع هدف و ارضاء محدودیتها نشان میدهد.